İnsan çöplerinin okyanuslara ve denizlere girmesi küresel bir sorun ve vahşi yaşam için ne yazık ki, çember şeklindeki çöplerimiz canlıların etrafına sarılma konusunda özellikle “başarılı gözüküyor”. Genellikle bu tür olaylarda suçlu, çöpe atılan plastik oluyor. Yeterince dayanıklı olması ve bazen okyanusta endişe verici bir süre boyunca yüzebiliyor olması da bu problemi arttırma konusunda ön plana çıkıyor. Ancak Norfolk Adası kıyısındaki bir balığın kaderi, bazen deniz yaşamına müdahale edenlerin insan çöpleri değil, “hazinelerinin” olduğunu kanıtlıyor.
Norfolk Adası, Pasifik Okyanusu’nda Yeni Zelanda ile Yeni Kaledonya arasında yer alan Avustralya’nın dış bölgesi. Serbest yazar ve editör olan bölge sakini Susan Prior, yakın tarihli bir blogda tanıttığı “nikah yüzüğü takan bir balık” da dahil olmak üzere adada görülen ilginç şeyler hakkında düzenli olarak yazılar yayınlıyor. Şubat 2021’de Prior, benzer bir kaderi paylaşan bazı balıkları göstermişti ancak o balıkların “tasmaları” plastikten yapılmıştı.
“Plastik meyve suyu ve süt şişelerinde bulunan bu halkalar” hakkında yazdığı yazıda bazen bu halkaların doğaya karıştığını ve üzücü sonuçlar oluşturduğunu belirtmişti. Kumu karıştırarak yiyecek arayan balıkların bir yüzük veya saç tokasının burunlarıyla çevirip kendilerini sıkıştırmasının çok kolay olduğunu söyleyen Prior, bu halkaları şişeden çıkartarak ve çöpe atmadan önce koparmanın basit ancak etkili bir önlem olduğunu hatırlatıyor.
Çöpe sarılmış yeni bir balık görmek de kuşkusuz Prior’un canını sıkmıştı ancak daha yakından incelendiğinde bunun biraz daha farklı bir hikaye olduğunu fark etti: “Bu, plastik olanlara kıyasla çok daha az alg büyümesine sahip, parlak bir metalik altın gibi görünüyordu. Birisinin bu yılın başlarında koyda kaybolan büyük bir adamın nikah yüzüğünü yerel toplum sosyal medya sayfalarımızda yayınladığını hatırladım, bu yüzden olası sahibini bulmaya karar verdim. Şüphemin doğrulanması uzun sürmedi; artık birisinin (pahalı) altın alyansıyla ağırlaşmış zavallı bir balığımız var.”
Prior, altın teşvikinin, ölümcül olmadan önce deniz kaşiflerinin kıymetli varlığı aramaya başlamaları için ilham vereceğini umuyor.
Myxus elongatus türündeki balığın koruma statüsü henüz değerlendirilmiş değil, ancak en azından bu balığın kaderinin yardım almazsa belli olduğu söylenebilir. Bu hikaye, çöplerimizi (ve pahalı mücevherlerimizi) doğadayken elimizden geldiğince en iyi şekilde kontrol altında tutmaya çalışmanız ve çöp kutusuna atmadan önce dairesel çöpleri her zaman kırmamız için önemli bir hatırlatma görevi görüyor.
Bir cevap yazın